Jest jedna rzecz, która wyróżnia mnie od innych ludzi zajmującymi się coachingiem.
Najpierw poznałem duchowość od jej środka. Poprzez wszystkie światy, które znasz jako światy astralne, mentalne i duchowe. Napisałem 6 książek, w których akcentuję wnętrze człowieka i Duszę. Dopiero później poprzez wiedzę jaką tam poznałem, zacząłem poznawać coaching w teorii i w praktyce, który jest opisany w świecie materialnym.
Opowiem trochę o sobie:
W życiu miałem dużo szczęścia, ponieważ nadal żyję i mam świadomość swojej świadomości, oraz potrafię spojrzeć w oczy drugiemu człowiekowi i widzieć w nim dobro. Miałem też dużo szczęścia dlatego, że nauczyłem się przegrywać, nie załamując się. Nauczyłem się być cierpliwy i dziękować za to, co mam, a także za ludzi, których spotkałem na swojej drodze, bo oni wiele mnie nauczyli.
Z perspektywy tych wszystkich lat i zdobytych doświadczeń, a także dzięki tym ludziom, którzy interesowali się duchowością, rozwojem osobistym, odkrywaniem prawdy, już wiem, że bardzo mało osób umiało przejść przez życie tak, aby później żyć normalnie, spokornieć i nie zwątpić. Kiedyś byłem za słaby, za młody, za głupi, by iść ślepo, tak jak moi znajomi czy przyjaciele, w kierunku, który uważali za słuszny.
Jedni poszli jak ogień w materię, pracując od rana do wieczora, żeby stać się kimś, kupić lepszy dom, samochód, by pojechać na wakacje. Innych pochłonęła duchowość, więc czytali książki, chodzili na warsztaty, odprawiali szamańskie rytuały, odkrywali świat magii, wahadełek, kart i run. Nie neguję postępowania ani jednych, ani drugich, każdy robił to, co chciał i to, co czuł, że powinien zrobić.
Czasami mam wrażenie, że to właśnie dzięki nim nie stałem się taki, jak oni. Pomogli mi dojrzeć błędy, które popełnili – w pewnym sensie – by mnie ostrzec. Gdy przewijają mi się przed oczami ich twarze, to naprawdę jestem im wdzięczny za to, że mogłem się sporo nauczyć z ich życiowych lekcji. To byli ludzie, którzy mieli w sobie dużo optymizmu i wiary w to, że coś mogą w życiu zmienić. Dzięki nim mogłem popełnić mniej błędów, choć i tak zrobiłem ich wiele.
